تا جایی که می‌توانید به این مسائل ریز اهمیت بدهید و در مورد آن‌ها اهمال کاری نکنید. در بسیاری از مواقع کم اهمیت به نظر آمدن این مسائل باعث می‌شود آن‌ها را فراموش کنید.
برای جلوگیری از فراموشی دفتر یا برگه‌ای برای کارهایی که باید انجام شود اختصاص دهید. به این شکل تاثیراتی که به ظاهر جزئی هستند را کنترل می‌کنید. وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه ی «باز هم...» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.
تا جایی که می توانید این مداخله‌گرها را کنترل کنید. در مواقعی که نمی‌شود کاری انجام داد سعی کنید خود و یا محیط خود را برای کسب آرامش بیشتر تغییر دهید. برای مثال اگر عادت دارید بعد از ظهرها بخوابید و می‌دانید از ساعت چهار به بعد بچه‌های کوچه یا سرو صدای ماشین‌ها نمی‌گذارند بخوابید، کمی زودتر ناهار بخورید و زودتر به رختخواب بروید.
خلاصه کلام برای جلوگیری از تاثیرات مخرب مداخله‌گرهای مزمن بایستی نسبت به محرک های کوچک حساس باشید. به راحتی از کنار دزدهای آرامش نگذرید.
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->